|
|
ve kış...
yaralı bir kuş gibi
odamda, yenik düşmüş bir aslan gibi dışarda...
en çok kızgın biraz
sitemkar... bu yüzden bakamıyorum gözlerine, ağlamaklı kalıyorum sokağın
ortasında...
kış boynunu bükmüş
bir çocuk! mevsimlerin arasında öyle suçlu öyle tedirgin! gece yarısında
yüreğinde aşk sancılarıyla devrim marşları
söylemek belki de...
biraz kar, biraz ateş,
biraz beyaz, biraz kırmızı...
nefesim kan kokuyor.
içimdeki ölünün kanı belki de...öldürdüğüm kendim. itiraf etmeliyim. hayır
etmemeliyim.
kış.ıslak bir
kedinin çöplükten başını uzatması belki de...sonra başını bilmediğim her şey.
ve sonra hiçbir şeyin sonunun gelmemesi
sonrasında biraz uyku,
biraz daha ve biraz daha.
gece, sevgilim benim.
beni aldatmayan biricik sevgilim.
gerizekalı bir aşk
hikayesi bizimkisi...
sevgim içimde
büyüyen spastik çocuk.
hadi öl de bahar
gelsin!