ESKİ BİR DÜŞ

Başlamak çok zor
      Ya da çok zor başlamak
      Gitmez kalem,suskun sözcükler
      Ve kararsızlığın eşiğinde bir hayal,
      Değiştirmeliyim artık bir şeyleri
değiştirmeyi,
      Nasıl da isterdi,serinliği bilirim
      Uyumuş,yorgun ve ümitsiz gözler,
      Ajanlığını bulutlar yapmış diyorlar,
      Yıldızlar kıskanır,ağlarmış gizlice
      Ama rüzgar hep aynıydı,esiyordu
      Ve senin şiirini yazıyordu.
      Sonra bir kemanın tellerinde görüyorum
seni
      Ressam yine düşürüyor fırçasını
      Ölüm nerede?Hayat bitti mi?
      Gezinme artık yinelenen mısralarda,
      Bak! Ormanda bir çam yakılıyor
      Sessizce ve inatsız
      Bahar doğdu sandım gönlüme
      Düşler yas tutmadan önce
      Çaresizlik, kendime üzülüyorum
      Yeşil saatlerim bile yok
      Kaldırımlar dar ve ürkek
     Ve sonra
     Ve sonra bir ceylan gözlerimde ölür
     Aç kurtlar oluyorum ansızın
     Kuşlara su veriyorum avuçlarımda
     Bir şarkı alıp götürüyor aynı makamla
     Afrikalı bir genç, dostum oluyor
     Paylaşmayı paylaşıyorum gururla
     Soruyorum umarsızca ve beklentisiz
     Kaygısızlığa,yıldızlara ve dar vakitli
     Vakitsiz sonbahara
      Boş ver...
      Dedim ya,her şey değişti
        Ben değiştim.

         İSMAİL MURAT KARATAŞ

9. SAYIYA DÖNÜŞ

ANA SAYFA